به نقل از «ايتنا»

عاشقانه مدرن: ورود هوش مصنوعی به دنیای عشق

تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۵۴۸۱۵

ایتنا - نقش‌آفرینان معروف در حوزه دوستیابی آنلاین مانند Tinder و Hinge در حال ادغام هوش مصنوعی در محصولات موجود خود هستند. اپ‌های جدیدی مانند Blush، Aimm، Rizz و Teaser AI (که بیشتر آنها رایگان یا با قابلیت‌های رایگان متعدد هستند) قابلیت‌های کاملاً جدیدی را در رابطه با معاشقه مجازی ارائه می‌دهند. الکساندرا یک دوست دختر بسیار جذاب است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او به دوست پسرش پیام می‌دهد: «امشب CUBS تماشا می‌کنی؟»، اما وقتی پسر می‌گوید سرش شلوغ‌تر از آن است که حرف بزند، دختر می‌گوید: «خوش بگذره، قهرمان من!». الکساندرا واقعی نیست. او یک دوست دختر هوش مصنوعی قابل تنظیم در سایت دوستیابی Romance.AI است.
 
به گزارش ایتنا و به نقل از سی‌ان‌ان، هوش مصنوعی ظاهراٌ در هر گوشه‌ای از اینترنت در حال رخنه کردن است، و حالا نوبت به دنیای عاشقانه‌ها رسیده است.
هوش مصنوعی در حال نفوذ به فضای اپ‌های دوستیابی است - گاهی به شکل شریک زندگی خیالی، گاهی به عنوان مشاور، مربی، نویسنده در سایه یا همسان‌گزین.
 
نقش‌آفرینان معروف در حوزه دوستیابی آنلاین مانند Tinder و Hinge در حال ادغام هوش مصنوعی در محصولات موجود خود هستند. اپ‌های جدیدی مانند Blush، Aimm، Rizz و Teaser AI (که بیشتر آنها رایگان یا با قابلیت‌های رایگان متعدد هستند) قابلیت‌های کاملاً جدیدی را در رابطه با عاشقانه مجازی ارائه می‌دهند. برخی از آنها از تست‌های شخصیتی و تجزیه و تحلیل تیپ فیزیکی کاربر برای آموزش سیستم‌های مجهز به هوش مصنوعی استفاده می‌کنند - و نوید شانس بیشتری برای یافتن یک همسان عالی را می‌دهند.
 
اپ‌های دیگر به عنوان Cyrano de Bergerac عمل می‌کنند و از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند تا جذاب‌ترین پاسخ را به سؤال یک همسان بالقوه ارائه دهند: «غذای مورد علاقه‌ات چیست؟» یا «یک یکشنبه معمولی؟»
 
طبق یافته‌های موسسه پژوهشی Pew در سال 2023، حدود نیمی از بزرگسالان زیر 30 سال از یک سایت یا اپلیکیشن دوست‌یابی استفاده کرده‌اند - اما تقریباً نیمی از کاربران گفته‌اند که تجربه‌ای منفی داشته‌اند. مکالمه‌های تهی، کم بودن همسان‌ها و جستجوهای بی‌پایان، باعث شده تا بسیاری از کاربران همچنان مجرد و ناراضی از این اپ‌ها بمانند – این در حالیست که بسیاری از فعالان حوزه اپ‌های دوستیابی با هوش مصنوعی می‌گویند با این فناوری قابل حل است و باعث می‌شود افراد احساس تنهایی کمتری کنند و ارتباطات آسان‌تر و عمیق‌تری برقرار کنند.
 

منبع: ايتنا

کلیدواژه: هوش مصنوعی اپلیکیشن دوستیابی هوش مصنوعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۵۴۸۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داستان عاشقانه سمی یک پروانه!

شب‌پره سمی که پر‌های آن رنگ‌های درخشان و تند قابل توجهی دارند، برخلاف سایر گونه‌های شب پره، به طور قابل توجهی خودنمایی می‌کنند.

به نقل از آی‌ای، از بین راه‌های بی‌شماری که گونه‌های موجود در قلمرو حیوانات برای جذب جفت استفاده می‌کنند پرندگان پر‌های رنگارنگی دارند، حشرات موسیقی می‌سازند، زنبور‌ها می‌رقصند، کرم‌های درخشان از نور استفاده می‌کنند، و بادکنک ماهی دایره‌های هندسی در بستر دریا ایجاد می‌کند، هیچ کدام به اندازه آنچه که شب پره بِلا از خود نشان می‌دهد عجیب نیستند.

براساس یک مطالعه جدید، شب‌پره بِلا (Utetheisa ornatrix) ظاهرا به گونه‌ای تکامل یافته است که از سموم گیاه خاصی در دورانی که یک کرم است استفاده می‌کند تا نه تنها از خود و بعدا تخم‌های خود در برابر شکارچیان محافظت کند، بلکه جفت‌های بالقوه را نیز جذب کند.

برگ‌ها و دانه‌های گیاه جغجغه مملو از نوع خاصی از سم با طعم تلخ است که به آلکالوئید‌های پیرولیزیدین معروف است. به طور گسترده علوفه جویان از مصرف جغجغه اجتناب می‌کنند، اما این گیاه منبع غذایی مورد علاقه شب‌پره بِلا است.

این شب پره رنگارنگ نه تنها در برابر این سم که یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از مسمومیت تصادفی در گاو‌ها است، مصونیت دارد بلکه در واقع می‌تواند این سم را متابولیزه کند و از آن برای رسیدن به اهداف خود استفاده کند.

شب پره‌های بِلا در بخش‌های بزرگی از شرق آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی و دریای کارائیب یافت می‌شوند و الگو‌های فعالیت روزانه‌ای از خود نشان می‌دهند. بر خلاف بسیاری از گونه‌های شب زنده‌دار که برای پنهان شدن از شکارچیان به تاریکی متکی هستند، پروانه‌های بِلا عمدا حضور خود را به رخ می‌کشند.

آنها با رنگ‌های تند و درخشان مانند رنگ‌های صورتی، مرواریدی، عقیق و فلس‌های زرد گوگردی روی بال‌های خود آراسته شده‌اند و به طور قابل توجهی خودنمایی می‌کنند. آنها به راحتی توجه پرندگان و حشرات گوشتخوار را از دور به خود جلب می‌کنند. هر شکارچی که بخواهد شب پره بِلا را شکار کند، زود متوجه اشتباه خود می‌شود.

آندری سوراکوف (Andrei Sourakov)، یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح می‌دهد: عنکبوت‌های موزی آنها را از تار‌های خود جدا می‌کنند. هنگامی آنها در تار می‌افتند، مایع کف کننده‌ای تولید می‌کنند که طعم بدی دارد و تقریبا به طور کامل از آلکالوئید‌ها ساخته شده است. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که عنکبوت‌ها و پرندگان به عنوان شکارچیان معمول شب‌پره‌ها، هر کاری می‌کنند تا از برخورد با این پروانه سمی جلوگیری کنند.

چگونه شب‌پره‌های بِلا از سم برای جذب جفت استفاده می‌کنند

هنگامی که پروانه‌های ماده بِلا آماده جفت‌گیری می‌شوند، ابری از آلکالوئید‌های هواپخش دار را منتشر می‌کنند که از گیاهانی که به عنوان یک کرم از آنها استفاده می‌کردند، به دست آورده‌اند. شب‌پره‌های نر که جذب این عطر شده‌اند، به ماده می‌رسند و در مراسمی کوتاه و در عین حال پیچیده شرکت می‌کنند.

در طول این مراسم، آنها با ظرافت سر ماده را با دو ساختار کرکی و جمع شونده شبیه به قاصدک لمس می‌کنند. هر رشته از این ساختار‌ها حاوی آلکالوئید‌های پیرولیزیدین است.

اگر شب‌پره ماده آلکالوئید نر را از نظر کمیت و کیفیت کافی بداند، اقدام به جفت‌گیری می‌کند. پس از جفت گیری، نر ترکیبی از آلکالوئید‌های اضافی را به جا می‌گذارد. ماده از این ترکیبات استفاده می‌کند تا تخم‌های حاصل را به سم آغشته کند.

چنین محافظتی از تخم در میان حشرات غیر معمول است. این روش که در ابتدا در سال ۱۹۸۹ مشاهده شد، تنها نمونه شناخته شده شب پره است که از منابع شیمیایی بدن خود برای آغشته کردن تخم‌ها به سم استفاده می‌کند.

این مطالعه در مجله PNAS منتشر شده است.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری